Командиры гомерен саклап калган

Әңгәмә барышында ул безгә үзенең ничек хезмәт итүе турында сөйләде.

– Мине өлешчә мобилизация кысаларында 2022 елның октябрендә чакыр­­дылар. Минем инде гаиләм, кызым бар иде. Ләкин берни дә эшләп булмый, бурыч барысыннан да өстен, – дип фикер йөртә ­Линар.

Мобилизацияләнгәннәр Ка­занда хәрби әзерлек үт­кәннәр, ай ярым полигонда палаткаларда яшәгәннәр, физик әзер­лек, ату белән шөгыль­ләнгәннәр. Кунагыбыз сүзләренчә, барлык егетләр дә мөмкин кадәр тизрәк хәрби шартларда хезмәт итә башларга теләгәннәр.

– Ул вакытта без беребез дә армия хез­мәтенең хәзерге хез­мәтебездән никадәр аерылып торга­нын аңламадык. Беренче тапкыр ут астына эләк­кәнебезне беркайчан да онытмаячакмын. Мин пулеметчы, махсус кием­нәрдән идем, корылган пулемет йөрттем, анда 1 200 патрон, гомумән, җиңел йөк түгел, һәм аны асып әле йөгерергә дә кирәк. Беренчесе очып килде – минометтан аткан тавышлар ишетелә, каян килгәнен башымны боргалый-боргалый күзәтәм. Шунда командир миңа “йөгер” дип кычкырды, ә мин һаман басып торам, ул минем баш артына берне “кундырды”, мин хәтта җиргә аудым, һәм шулай итеп ул минем гомеремне сак­лап калды, – ди сугышчы, рәхмәт әйтеп. – Хезмәт иткән вакытта мин, мөгаен, бер ун тапкыр туганнарым белән хушлашканмындыр. Тик хәзергә әле исән, һәм бу бәхет.

Линар хезмәттәшләре белән ярты ел оборонада була, блиндажлар (кырда снарядлардан сак­лану урыны) төзи, позициялә­рен ныгыта. Аның әйтүенчә, беренче өч ай­да аларга бик авыр була, аннары ияләшәләр, урнашалар. Мөмкин кадәр көнкүрешне җайга салалар, хәтта мунча да төзиләр, җәйге душ та булдыралар. Унбер ай хезмәт иткәннән соң Линар “Махсус хәрби операциядә катнашучы” ведомство медале ала. Алты айдан соң позициягә җитәкчелек килә, һәм генерал, сугышчыларны карап, алар бе­лән сөйләшеп, буйсынучы командирларга егетләрне икенче линиягә күчерергә боера. Боерык үтәлә, аларны диңгез пехотасы алыштыра. Ике айдан соң алар кабат фронтка кайталар.

– Биредәге халык без­гә төрлечә карый, кем­дер ачык йөз белән, без алар белән гуманитар ярдәм белән дә уртаклаша­быз, кемдер дош­маннарча. Азык-төлек бе­лән тәэмин итү яхшы, һәр ике атна саен ялга китүчеләр өйләреннән посылкалар белән киләләр, барысы да бар, – ди хәрби хезмәткәр, елмаеп.

Мартта, Линар бездә бул­ып киткәндә, ул дәвалана иде.

– Мотоцикл­да бер позиция­дән икенче по­зициягә күчен­гәндә, мин очучы дрон тавышын ишеттем, игътибарымны читкә юнәлттем, мотоцикл чокырга төште, егылдым һәм аягымны җәрәхәтләдем. Бик авыртты, тора алмадым, ярдәм сорап кычкырдым. Мине якташым Кирилл коткарды, машинада алып китте. Дроннар, әлбәттә, аерым бер тарих. Безнең позициягә ниндидер дроннар һөҗүме булды, ул өч сәгать саен оча иде. “Баба Яга” гексокоптеры – бик зур, вертолет тавышлары чыгара. Ул 6 снарядка кадәр йөртә ала, ләкин аны да бәреп төшерәләр.

Төнге күрү җайланмасы булган разведка дроннары да бар. Гомумән, бу бик куркыныч әйберләр, – ди Линар Нуриев. – Сугыш шартларындагы тормышка әкренләп ияләшәсең, һәм тыныч тормышта да рә­хәтләнеп ял итә алмыйсың. Әйтик, гаиләм белән Казанга барганда, мин очучы дрон тавышын ишеттем, автомат рәвештә кая яшеренергә икә­нен күз белән эзли башладым. Үз-үзеңне саклау инстинкты бик нык көчәя.

Хәрби хезмәткәрнең по­зи­циядә элем­тәсе юк. Һәр ике ат­на саен Волновах районы авылларының берсенә барабыз, анда гына туганнар белән сөйләшә алабыз, ди ул.

– Хатыным Наталья һәр­вакыт шалтыратуны көтә. Без аның белән сигез ел таныш идек, ул мине армиядән көтеп алды. Мин киткәндә, безнең кызыбыз Эмилиягә дүрт ай гына иде, беренче ялга кайтканда аңа инде бер яшь тулып килә иде. Наталья аңа еш кына минем фотоларымны күрсәтеп, бу әтиең дип әйтеп торган. Кызыбызның беренче сүзе дә “әти” булды, бу минем өчен бик дулкынландыргыч, – ди Линар.
Тәтешле әлегә дәвалану уза. Аның хезмәте ничек дәвам итәчәген ул әлегә белми, әмма җиңү безнең якта булачагына төгәл ышана.

фотоны Линар Нуриев тәкъдим итте