Наталья Шарипова: “Мин яхшы кешеләр очраганы өчен тормышыма рәхмәтле”

(Тәтеш, 21 октябрь, “Тәтеш таңнары”).  Наталья Николаевна 10 ел элек диярлек лаеклы ялга чыккан, шулай да аның тормышы бүген дә әле матур мизгелләр белән тулыланган.

Без үзәк паркта, фонтан янында очраштык. “Минем тормышымда әл­лә ни үзенчәлекләр юктыр, мөгаен, минем хакта язуы читенрәк булыр”, – диде ул елмаеп һәм үзенең сөйләвен дәвам итте. 

“Мин Тәтештә хезмәт кешеләре гаиләсендә туганмын. Мәктәпне алтын медальгә тәмамладым. Укытучылар безнең һәр­кайсыбыз өчен чын кү­ңелдән янып-көйделәр, шуңа да безнең начар укырга хакыбыз юк иде. Мәктәптән соң химия факультетына укырга кердем. Күпчелек яшьләр кебек, минем өчен иң күңелле вакытлар – ул студент еллары. Шунысын әйтә алам, химиклар – алар иң зур лириклар: без студентларның ялын оештыру белән шөгыльлән­дек, кичәләр, концертлар уздырдык”, –  дип сөйли ­Наталья Николаевна. 
Туган шәһәренә әйләнеп кайтуына кияүгә чыгуы сәбәпче булган. Тәтешнең педагогия училищесында профсоюз комитетының азат ителгән рәисе булып эшләгән. “Әлеге эшчәнлек минем өчен җыр кебек иде. Эшләвемә дә карамас­тан, нигездә, кичләрне, көндезләрен шулай ук педагогия училищесында уздырдым, миллионлаган сорауларны хәл итәргә кирәк булды”, – ди Наталья Николаевна.

Өч елдан соң аны балигълык яшендә булмау­чылар эшләре буенча инспекциягә эшкә чакыралар. “Бу хезмәт күңелгә тия, күп көч таләп итә торган иде. Җинаятьләр кылган, имин булмаган гаиләләр һәм балалар белән үзара бәйләнештә булып эшләргә кирәк булды. Әлеге эшчәнлек минем өчен булмагандыр, мөгаен. Күп борчылдым. Миңа калса, мин аларның барысын да яңадан тәрбияләргә, һәркайсына булышырга тиеш кебек тоелды, ә минем көчем җитмәде. Балаларны гаиләдән алып китүе аеруча да авыр иде, алар өчен бит әни – ул әни. Трактор кабинасында күкрәк баласын алып баруымны хәтерлим әле. Инспекциядә мин унике ел эшләдем”, – дип искә төшерә Наталья ­Николаевна.  

Аннары 16 ел Тәтеш ­районы администра­ция­сендә оештыру бүлеге начальнигы булып хезмәт куйган. “Без җитәкчелек һәм кешеләр арасында үзенә бер төрле бәйләп торучы тармак булдык. Минем администрациягә 1995 елда килдем – бу җирле үзидарә булдырылган вакыт. Без моның нәрсә икәнлеген аз белдек, дөрес, Татарстанның Дәүләт Советы һәм Министрлар Кабинетыннан ярдәм булды”, – дип уртаклаша Наталья Николаевна. Ул  үзенең эшендә уңайлы булсынга картотека ачкан, шуңа күрә җитәкчелекнең те­ләсә нинди соравына һәр­вакытта җиңел генә җавап бирергә әзер булган. 

Лаеклы ялга ул 2011 елда чыккан һәм шунда ук яңа дөньяга чумган, ТРда Россия пенсионерлар берлегенең җирле бүлек рәисе Нина Новикова оештырган “Атлантида” эшлекле хатын-кызлар клубының алыштыргысыз катнашучысына әверелеп, иҗат дөньясына чумган. 

“Наталья Николаев­на­ны мин мәктәп эскәмия­сеннән үк беләм: без бер­гәләп КВН командасында уйнадык, бергә эшләдек, ә хәзер безне Россия пенсионерлар берлегендәге эшчәнлек бәйли. Ул – хатын-кыз-шәхес: акыллы, ярдәмчел, кешеләр белән эшли ала һәм аларның хөрмәтен яулый, шаяручанлыкка, ягымлылыкка ия, заман белән бер адымда атларга тырыша, компьютерны яхшы белә”, – ди аның хакында Нина ­Валентиновна.  

Наталья Николаевна бүгенге көндә йорт буенча өлкән булып тора, күп укый, сәламәт яшәү рәвеше алып бара, скандинавия йөреше белән шөгыльләнә һәм зыянлы ризыклар белән тукланмаска тырыша. Дөрес, беркайчан да диетага утырмаган. Әле тагын тормыш юлында бары тик яхшы кешеләр генә очрап торган өчен язмышына рәхмәтле булуын белдерә.