Районда хезмәтне яратучылар булуы горурлык хисләре уята

(Тәтеш, 21 ноябрь, “Тәтеш таңнары”).  Аның хакында без авылдашларыннан ишетеп белдек. “Һөнәре булган, кулыннан эш килгән кешенең һәрвакытта үз урыны, үз юлы, үз һөнәре, үз уңышлары була. “Тырышкан табар, ташка кадак кагар” дигән халык мәкале авылдашыбыз Фаил Йосыповка бик тә туры килә. Ул армия сафларыннан кайтканнан бирле һәр көн эштә, – ди Фаилне ихластан мактап Лилия Мәҗитова. – Һава торышы нинди булуга карамастан, кар, боз яки яңгыр яуса да, тырыш, уңган Фаил һәрвакытта эш урынында. Үзенең хезмәтен яраткан кешегә генә эше бары тик шатлык, күңел күтәренкелеге китерә ала”.

Фаил Йосыпов үзе дә үткәннәре һәм тәэсирләре хакында сүз алышты.

“Армиядән кайткач фермага эшкә барырга чакырдылар. Бу 1993 елның 13 гыйнвар көне иде. Шул көннән алып әлегә кадәр хезмәт куям. Башта колхозда ат җиктем, аннары фураж тарттыруда эшләдем, хәзерге вакытта фермада сыерларга азык таратам. Эштән куркып тормыйм, әнием Земфира мине кечкенәдән хезмәтне яратырга өйрәтеп үстерде. Җирлектәге авыл хуҗалыгында эшләве бүгенге көндә үзе бер күңелле: хезмәт хакы алабыз, эш тә җиңеләйде. Барысы да заманча җай­ланмаларга көйләнде”, – диде тырыш авыл эшчәне.

Земфира апа белән дә берникадәр сөйләшү насыйп булды. Аның әйтүенчә, улы 1997 елда өйләнгән һәм шул вакыттан бирле алар, күзләр генә тимәсен, бер түбә астында бер гаилә булып, дус-тату гомер кичерәләр. Төп йортка килен булып төшкән Зәмирә Бакырчы мәктәбендә тарих укыта икән.

Йосыповларның олы кызлары җирлектәге хуҗалыкта бухгалтер булып эшли, ә уллары Фариз Казанда яши. 
Сөйләшә торгач, Земфира апаның иҗади кеше икәнлеге ачыкланды. Ул әле шигырьләр дә яза икән. “Аш-су бүлмәсендә кайнашканда күңелемә шигъри юллар килә, йә тәрәзәгә күз салсам, андагы матур табигать күренешләрен, кошларны күргәч, күңелдәге кичерешләрне ак кәгазьгә төшерәм”, – диде Земфира апа тыйнак кына. 

Районыбызда шундый күркәм, иҗади һәм хезмәтне чын күңелдән яраткан гаиләләр булуы чын-чынлап горурлык хисләре уята.