Һөнәре буенча шофер

Биредә ул унберенче елын эшли, ә шоферлык стажы - ике тапкырга күбрәк. Александр балачактан ук шофер булу турында хыяллана. Олыларның кем булырга телисең дигән соравына: "Шофер", - дип җавап бирә торган булган. Бу мәсь­әләдә аңа Карл Маркс исемендәге колхозда йөк автомобилен иярләүче әтисе Анатолий Исакович үрнәк булган. Ул улына ерак юлларда йөргәндә күргәннәре, шоферларның көндәлек мәшәкатьләре, аларның үзара ярдәм итешүләре хакында мавыктыргыч итеп сөйләгән.

Болар барсы да малайның хыялын көчәйткән генә. Мәктәптән соң ул Тәтеш авыл хуҗалыгы техникумының механика бүлегенә һәм бер үк вакытта автомәктәпкә укырга керә. Икенче елны каникул вакытында ГАЗ-52 машинасы ярдәмендә чәчкечләргә орлыклар тутырып тора.
Армиядә дә шофер була һәм яхшы хезмәте өчен ике елга ике тапкыр отпускка кайта. Армиядән соң туган колхозында эшли башлый. Аңа таланып беткән диярлек, рамы гына яраклы, ЗИЛ-131 машинасы бирәләр. Аны өч ай төзәтә һәм чәчүгә төшкәнче әзерләп өлгертә.
Бер-ике елдан ул Тәтешкә күчеп килә, ПМК-29да - автобуста, аннары КамАЗда эшли. Уңай бәяләмә белән автотранспорт предприя­тиесенә урнаша. Колхоздагы кебек, аңа күптән инде эшләү срогын тутырган, гаражда тузан җыеп яткан иске ПАЗны бирәләр.

Сынауны лаеклы үтә, ә эшләрлек хәлгә китерелгән автобус хуҗасын бер тапкыр да уңайсыз хәлдә калдырмый. Аннан соң яңарак автобусларны да ышанып тапшыралар. Ә хәзер, бер елга якын, кырык биш урынлы "Нефаз" автобусын йөртә.

Аны эчке һәм тышкы яктан да чис­та тоту җиңелләрдән түгел. Әмма Александр үз автобусын ярата, һәм буш вакыты булган саен аны карап кына тора.

- Авыр чаклар булды, әмма мин күп акча эзләп эштән китмәдем. Биредә миңа ошый, пассажирларга да минем белән йөрергә уңайлы булсын дип барсын да эшләргә тырышам, - ди Александр Ана­тольевич.

Бу чыннан да шулай. Чөнки эшләү дәверендә пассажирлардан аңа карата бер генә шикаять тә булмаган.