Вертолет ясау өчен...

(Тәтеш, 16 февраль, «Тәтеш таннары», Елена КАЛАШНИКОВА).   Михаил Геннадьевич 1969 елда яңа предприятиегә ки­лә, эшчәннәрне укуга җи­бәрәләр. Әмма ул әле армия­дә хезмәт иткәнчегә кадәр үк слесарь – өченче разрядлы инструментчы белгечлеге  ала, шуңа күрә эшкә урнашу белән мәшәкатьләр булмый. Казан вертолет заводы филиалы территориясендә җитмешенче еллар башында өч: токарь, туфрак эшкәртү һәм токарь-револьвер учас­тогы була, соңрак аңа салкын ысул белән күчереп утырту автоматлары учас­тогы өстәлә. “Вертолетлар өчен меңгә якын төрдәге детальләр эшләп чыгардык. Аларны машиналарда Казанга озаттык, ә кышын юлларны кар томалаганда, вертолет килде”, – дип искә төшерә Михаил Геннадьевич.

Слесарь-инструментчы иң төгәл һәм заманча җайланмаларда башкарырга мөмкин булмаган шундый эшләрне үти. Аның вазифасына слесарь эшкәртүе, кисүләрне, үлчәү эш коралларын, аппаратлар, штамплар, аларның детальләрен аеруча да төгәл һәм чиста өслекләрдә ахыргача эшләүне алып бару керә. Вертолет заводының инструментлар төркеме сос­тавына җитмешенче елларда сигез кеше эшли, аның белән техник бюро җитәкчелек итә, хезмәткәрләрнең сызымы буенча детальләр эшләнә. Предприятие коллективы социаль ярышларда даими җиңү яулый, үзешчән сәнгатьтә һәм спорт ярышларында катнаша.
Җитештерүнең кызган чагы Әфган сугышы елларына туры килә. “Заказлар күп булды. Казан заводы бер айга утызга кадәр вертолет чыгарды”, – ди Михаил Геннадьевич. Әмма туксанынчы елларда, предприя­тие, бөтен ил кебек, авыр вакытларны кичерә. “Атнага өчәр-дүртәр көн эшләгән вакытлар булды, заказлар кермәде, контракт­лар төзелмәде, кыскартулар башланды. Шомартучы вазифасын да, кырдыру станогында да эшләргә туры килде”, – дип уртаклаша ул. 
Хәзер искеләренә алмашка яңа, санлы җиһазлар килгән. Ләкин югары дәрәҗәдәге белгечләрдән башка элеккечә үк барып чыкмый.

Михаил Карасев ике ел элек, механик заводында ярты гасырга якын диярлек эшләп, лаеклы ялга чыккан. РФның Мактаулы авиатөзелеш исеме алуы аның хезмәт нәтиҗәсе булып тора. 

фото Михаил Карасев архивыннан