Аларның бәхете – гаилә ныклыгында

(Тәтеш, 8 февраль, “Тәтеш таңнары” ).

Шәһәрлеләр ­Галина һәм Иван ­Аввакумовлар (өстәге фотода) ярты гасыр бергә гомер киче­рәләр. Алар Әлмәт физкультура техникумында укыганда студентлар буларак танышканнар. Аны тәмамлагач, Тәтеш егете армиягә чакырылган, ә Бөгелмә кызы үз якларына кайткан, шулай да аларның мәхәббәте сагынулы сәлам хатларында дәвам иткән.

Ә аннары, туй ясап, яшь гаилә иренең кече ватанында төпләнеп калган. Иван Николаевич хезмәт эшчәнлегенең күп өлешен – метео­станциядә, Галина Ивановна сәүдә системасында эшләгән. Хуҗалыкчыл гаилә гомер буе мал-туар асраган, хәтта кондыз да үрчеткәннәр.
Алар лаеклы ялда да яман­сулап ­утырмыйлар – йорт хуҗалыгы, яшел­чәчелек белән шө­гыль­ләнәләр. Гаилә башлы­гы гадәти булмаган, нык­лы карау таләп итә торган үсем­лекләр, мисалга, женьщен үстерергә ярата. Хатыны спорттан рухлану ала – спорт ­комплексына йөри, район командасы составында “Өлкән буын” рес­публика спартакиадасында катнаша.
Аввакумовлар ике бала, дүрт онык һәм ике онык­чыкларын тор­мыш­­ла­рында иң зур ­байлыклары, дип саныйлар.
– Оныкларның, онык­чыкларның ничек үсүен күрә алуыбызга бик шатбыз, – диләр алар. – Яшь чакта күп нәрсәләрне күрми дә калдык, ә хәзер якын кешеләр белән үткәргән һәр көн, һәр минут кадерле, алар безнең бәхетебез.