Гаиләдә аңлашып яшәгәндә барысы да яхшы бара

(Тәтеш, 10 июнь, "Тәтеш таннары"). Шунысы да кызыклы, булачак ир белән хатын 68 ел элек нибары ике атна аерма белән генә туган: Надежда Ивановна – 5 февральдә, Анатолий Иванович – 19 гыйнварда. Балачакта Олы Тархан авылында бер балалар бакчасына йөргәннәр, бер сыйныфта укыганнар. Төрле сыйныфлар да булган (Надежда Ивановнаның гаиләсе районнан китә, әмма кайта). Аннары икесе дә университетларда укый.

– Мине “камыр малай” дип йөртәләр иде – мин шундый сыгылмалы идем, – дип елмая педагог, башлангыч сыйныфларда укыганда акробат булырга һәм циркта чыгыш ясарга хыялланган. – Ә 13 яшемнән өлкәннәр мине үзләре белән ауга алып йөрделәр, анда хайваннар эзләрен кызыксынып өйрәндем, табигатьтәге үзгәрешләрне күзәттем. Сәя­хәтләргә, тикшеренү эшләренә омтылыш шулай килеп чыкты. Мин геолог булам дип карар ­иттем.
Хыялы тормышка ашкан. Студент чагында Анатолий Иванович Казахстанда, Киргизиядә, Памирда, Саянда, Лаптевлар диңгезендә булган, тик ул Надежданы бер дә исеннән чыгармаган, чираттагы сәфәреннән соң ул аңа тәкъдим ясаган.
Университет дипломнарын алгач, Неткасовларның яшь гаиләсе юллама буенча Жиганск бистәсенә китә. Анатолий Иванович Якутиядә, Красноярск краенда эшләгән. Балалары әтиләрен озак күрми торган. Улларының ничек үсүен күрү өчен, гаилә башлыгы кече ватанга кайтырга дигән карар кабул итә.

Ирле-хатынлы Олы Тарханда укытучы булып эшли башлыйлар, читтән торып педагогия буенча югары уку йортларына укырга керәләр. Аннары Анатолий Ивановичны (ул вакытта аңа нибары 29 яшь була) Кадыш мәктәбе директоры итеп билгелиләр, ул биредә 6 ел эшләгән. Надежда Ивановна балаларга химия һәм биология укыткан. Бессоново авылы мәктәбендә эш тәкъдим иткәч, шатланып күченәләр: матур урын, өч балалы гаилә өчен йорт, ә иң мөһиме мәктәптә эш була. Ире физик культура, аннары – география, математика, астрономия, физика, хатыны – тарих, җәмгыять белеме, икътисад укыта. Алар килү белән Бессоново мәктәбе урта мәктәпкә әйләнә. Мәктәп тормышы җанланып китә: олимпиадалар, походлар, турслетлар, шашка һәм шахмат буенча турнирлар. Бу түгәрәкләрнең җитәкчесе  Анатолий Иванович була.

– Походларны төп оештыручы әни иде, – дип сөйли кече кызы Ирина. – Безнең барыбызны да, дүрт баланы, походка да, турнирга да, укуга да җыярга кирәк иде.

Походлардагы романтика һәм учак янында җырлар мәңгегә аңа сеңгән, Ирина Анатольевна шигырьләр яза. Күптән түгел аның шигырьләр җыентыгы дөнья күргән. 
Хәзер Анатолий Иванович һәм Надежда Ивановна пенсиядә, актив яшәү рәвеше алып баралар.

– Хезмәт ­ветераннары. Икебез­гә бергә – “Россия Фе­дерациясенең гомуми белем бирү мактаулы хезмәткәре” исеме бар, – ди гаилә башлыгы. – Хәзер яраткан эшләр: бакчачылык һәм чәчәкләр үстерү, урманга йөрү, Иделгә бару, балыкка бару, балалар һәм онык­ларга бару өчен вакыт күп.

Гаиләнең сере бармы? Мөга­ен, бардыр: даими укыту, хезмәт, мавыгулар һәм бер-береңне кайгырту. Балалары югары белем алганнар, эшлиләр, әти-әниләренә һәм бер-берсенә булышалар. Әмма иң мөһиме – бөтен гаиләнең  ата-ананың җылы,шатлыклы йортына җыелган вакыт.