Раиса һәм Геннадий Солдаткиннар Раштуада танышканнар

(Тәтеш, 28 апрель, “Тәтеш таңнары”). 

Раиса һәм Геннадий Солдаткиннар ярты гасырдан күбрәк бергә гомер кичерә, Тәтештә дә шулкадәрле үк диярлек яшиләр. Алар педагогия институты студентлары булганда, Раштуа төнендә танышканнар. 

– Безнең тулай торакта кухня беренче катта урнашкан иде, бары тик анда гына кайнар су алып булды. Чәйнек тотып басып торам, менә бу чибәркәй килде дә: “Миңа кайнаган су салыгыз әле”, – диде. Салдым да, икенче катка кадәр озатып куйдым. Бүлмәләребез дә янәшә икән. Баскычтан менеп барганда мин аның үземә кирәкле булуын аңладым. Ул хисләрне әле дә хәтерлим, – ди Геннадий Иванович.

Ул Богдашкино авылында туган. Педагогия училищесын тәмамлаган, педагогия институтына укырга кергән, берничә ай белем алган һәм хәрби комиссариаттан повестка килгән. Башта армиядә ашыгыч хезмәт юлы үткән, аннары хезмәт итәргә калган. Бары тик алты елдан соң гына яңадан физик тәрбия факультетында укуын дәвам иткән. Спортны ул балачактан ук яраткан: Богдашкинодан Пролей-Кашага кадәр кыш көне чаңгыда берничә чакрым ара узып мәктәптә укыган. Педагогия училищесында укыган елларында җиңел атлетика буенча Бөтенроссия ярышларында беренче урыннарны ­яулаган. 

Раиса Ивановна инс­титутка укырга керергә Югары Ослан районыннан килгән. Диплом алгач Түбән Ослан мәктәбендә эшләгән, ә Геннадий Иванович Казанда укуын тәмамларга калган. Пароход йөргән вакытта ул сөйгән яры янына көн саен кайтып йөргән, ә навигация тәмамлангач, Иделдә боз каткач, кызы янына тимераякта ашыккан, кар яуганда җәяү дә кайткан.

1971 елның июлендә Сол­дат­киннар, ирле-хатынлы буларак, Тәтешкә кайтканнар. Геннадий Иванович педагогия училищесында физик тәрбия укытучысы, Раиса Ивановна РОНОда эшли башлаган. Ике елдан соң ул да педагогия училищесында химия һәм биология укыта башлаган. Лаеклы ялга чыкканчы бергәләп хезмәт куйганнар.

– Сучковлар һәм Старшининнар белән дус идек, төркемебезне шаяртып “өч С” дип йөрттек, – дип искә алалар Солдаткиннар.
Ике уллары – ­Анатолий белән Владимир да алар белән бергә педагогия учи­лищесы диварларында үскәннәр. Олысы әти-әнисе эзеннән киткән, педагог булып эшли, кечесе – бухгалтер-аудитор. Ир белән хатын балаларының эшләрендә уңышларга ире­шүләренә һәм укуда югары нәтиҗәләр күрсәткән дүрт оныклары белән чын күңелдән горурланалар. 

Геннадий Иванович – ТРның атказанган ­физик культура хезмәткәре, 2017 елда Солдаткиннарны “Мә­хә­ббәт һәм тугрылык өчен” медале белән бү­ләк­лә­гән­нәр. 
Алар яздан алып көзгә кадәр күп вакытларын бакчада үткәрәләр: түтәлләрдә чүп үләннәре булганны яратмыйлар. Тәртип булганны яраталар! 

Гаилә тормышында ярты ­гасыр – аз ­вакыт түгел, шулай да Солдаткиннар аның үткәнен сизмәгәннәр дә, алар бер-бер­сенең күзенә нәкъ илле ел ­элек­кедәй, яратып карыйлар.