Айнур Төхвәтуллин яңалыкны өйрәнергә әзер

(Тәтеш, 12 июнь, “Тәтеш таңнары”). “Бакырчы” авыл хуҗалыгы предприятиесе коллективы бердәм булып хезмәт куя

Механизатор Айнур Төхвәтуллин Ульяновскида туып-үскән, әмма ике ел элек әби-бабаларының кече ватанына күченеп кайтырга булган. 

– Авыл хуҗалыгы предприятиесе торак белән ярдәм итте. Минем гаилә өчен биредә яхшырак булачак дип уйладым, дөрес, хатыным баштарак әллә ни сөенмәде, ә хәзер минем хаклы булуыма инанды. Безнең улыбыз үсә, тиздән тагын бер сабыебыз туачак. Һөнәрем буенча мин токарь­фрезеровщик, яңа­дан механизаторлыкка бик җиңел укыдым. Хәзер үзйө­решле ­чапкычта азык үләне чабу бе­лән шөгыльләнәм, үләннең беренче катын чабу бара. Техника яңа, югары җитештерүчәнлекле. Эш кө­не 12 сәгатькә сузыла, иртәнге сәгать ал­тыдан кичке алтыга кадәр. Болай да инде һава торышына карыйсың, әгәр яңгыр явып узса, кипсен өчен бераз көтеп торасың һәм кабат кырга. Төшке ашны китерәләр, тәмле итеп тукландыралар. Минем өчен иң мөһиме  –  минем тарафтан башкарылган эшнең сыйфаты. Шулай ук язын тракторда тырмалау, катоклау белән шөгыльләндем. Кышкы вакытларда техниканы ремонтлыйм. Әгәр урак өстендә комбайн ышанып тапшырсалар, аңарда да бик шатланып эшләячәкмен, яңалыкка өйрәнү тормышта беркайчан да комачау итми, – дип сөйли механизатор.