Юлия өчен кәләш гөлләмәсе

Дмитрий Гришин, махсус хәрби операция зонасыннан:
– Мин 2022 елның сентябрендә районыбызның башка егетләре белән бергә өлешчә мобилизация кысаларында чакырылдым. Башта безне Казан танк училищесына урнаштырдылар, аннан без полигонга киттек, анда матди тәэмин итү взводы составында бер ярым-ике ай булдык.

Без тыл хезмәтчәннәре эшен башкардык, бездә хәрбиләрнең көнкүрешен тәэмин итүче аш-су осталары, мич ягучылар һәм башка кешеләр бар иде. Аннары безне Россиянең яңа төбәкләре башлана торган линиягә җибәрделәр, анда озак тормадык, шартлар җиңел түгел иде.

Баштан ук тылда булдык, сугышчыларыбызга эчке яктан ярдәм иттек. Бу күренми торган эш кебек, ләкин бик кирәкле, көненә 18шәр сәгать эшләдек. Аннары безне төрле подразделениеләргә тараттылар, кемнедер шунда калдырдылар. Мин Луганск Халык Республикасына эләктем, һәм быел сентябрьдә миңа отпуск бирделәр. Хәзер мин дислокация урынында, анда барлык ир-егетләр бергә, барысы да яхшы, шома, көйләнгән. Күп дуслар, сугышчан кардәшләр таптым, һәрвакыт аларның терәген тоям. Безнең тыйнак дус взвод командирлар куйган барлык бурычларны үти. Туганнарымның да ярдәмен тоям. Элек бигрәк тә әтием көч биреп тора иде, урыны җәннәттә булсын.

Хатыным Юлия хезмәт итүем дәверендә гел рух күтәренкелеге өсти, без һәрвакыт элемтәдә торабыз, һәм ул ерак булса да, мин аның мәхәббәтен һәм кайгыртуын тоям. Без аның белән бик күңелле өйләнештек. Башта без туйны махсус хәрби операция тәмамлангач бәйрәм итәргә ниятләгән идек, ләкин мин моны аннарыга калдырырга ярамый дип уйладым. Мин Юлияга шалтыраттым һәм аңа тәкъдим ясадым, ул “әйе” диде. Гаризаны дәүләт хезмәтләрендә тутырдым, никахны электрон рәвештә теркәделәр. Ун көнлек ялга кайткач, без өйләнештек, барысы да гади үтте. Безгә законлы никахта булуыбыз мөһим иде, без хәзер ир белән хатын, без хәзер бер гаилә.

Хәрби хезмәтнең барлык авырлыклары турында сөйләп бетереп булмый, ул җиңел була да алмый, йокы аз, эш күп. Безнең егетләр махсус хәрби операциядә тизрәк җиңү яуласын өчен, кулдан килгәннең барысын да эшлибез.

Хәзер инде кыш җитә, салкынайта, климат дымлы. Һава температурасы минуска төшә, үз бурычларыңны үтәү дә, сәламәтлегеңне саклау да, сезонлы авыруларга бирешмәү дә мөһим. Штат буенча мин пешекче, әмма шул ук вакытта мин, иптәшләрем кебек, башка төрле эшләрне дә башкарам, без – күп функцияле солдатлар.

Ватандашларыбыздан гуманитар ярдәм килүе бик күңелле. Тәтешнең “Каенкай” балалар бакчасыннан алынган посылкалардагы балалар рәсемнәре егетләребезгә аеруча да нык тәэсир итте, без аларны инде ике тапкыр алдык.

Юлия Гришина:
– Күптән түгел генә, дүрт ай элек,  Дима белән ир белән хатын булдык, ул ялга кайткан иде. Иң көтелмәгән нәрсә – ул миңа дуслар туенда тәкъдим ясады. Чәчәк ыргытыр вакыт җитте, һәм кәләшнең чәчәк бәйләме дус кызлары даирәсенә очарга тиеш иде, ләкин кәләш минем янга килеп, аны кулыма тапшырды. Мин аны алдым, борылып карадым һәм кулына тартмачык тотып тезләнгән Диманы күрдем, без игътибар үзәгендә идек, мин бик аптырашта калдым һәм оялуымнан битләрем кызаруын тойдым. Шулай да бу гадәти булмаган һәм истә калырлык мизгел иде.

Июль аенда без язылыштык, һәм туйда иң якын кешеләр генә иде. Без 24е гаилә кордык, ә 29ы инде ул хезмәткә китте. Һәр кич диярлек аралашабыз, әгәр мөмкинлек булса – видеоэлемтә аша. Без күп нәрсәләр турында сөйләшәбез, мин көннең ничек узуы турында сөйлим, ул да нәрсә белән шөгыльләнүен әйтә, әмма минем хәлем турында күбрәк сорый. Һәрвакыт барысы да яхшы булыр дип тынычландыра.
Мин аның мәхәббәтен, игътибарын һәм ярдәмен сүзләрдә генә түгел, ә гамәлләрендә дә тоям, ул дуслары аша миңа чәчәк бәйләмнәре җибәрә, минем ак лаләләр яратканымны белә, кайвакыт розалар да, хризантемалар да алам. Дима белән сөйләшкәндә, мин аны бик нык яратуым турында әйтәм, ул миңа бик кирәк, минем хыялым – дошманны тизрәк җиңеп, минем сөеклем тизрәк өйгә кайтсын иде, мин аны бик нык көтәм... 

Бүген иртәнге сәгать 10да Татарстанда контракт буенча хәрби хезмәткә ярдәм итү өчен масштаблы патриотик акция старт алды. Марафон көн дәвамында 22.00 сәгатькә кадәр узачак.