Солдат җыры тарихы турында

(Тәтеш, 30 март, «Тәтеш таңнары», Елена Калашникова). Ветераннар хоры җитәкчесе Маргарита Адайкина гәҗитләрнең иске төпләмәләрен актарганда очраклы гына солдат әсәрен күрә. 

“Җырны укыгач – күзләр яшь­ләнде. Бу чын мәгънәсендә  үткәннәрдән хәбәр! Текстны күчереп яздым, аны Константин Сергеевич Лебедевка тапшырдым. Ул көй иҗат итте”, – дип сөйли ул. 

Әсәр көй авторын да тәэсир­ләндергән. “Өч төн йокламадым, һәм җыр “туды”. Бу минем ветеран әтиемә кечкенә бүләгем булсын иде, бәлки ул мине “ишетер”. Аны Җиңү көнендә Дан обелискы янында җырлаулары турында хыялланам. Башкаручылар инде бар – болар Виталий Горбунов белән Лиана Садыйкова”, – дип уртак­лаша Константин ­Сергеевич.

Маргарита Адайкинага сол­датның туганнарын эзләп табу һәм аның язмышы хакында белү насыйп булган. Сугыштан кайткан Алексей Гришин Шура исемле кызга өйләнгән, “Сөеклемә җыр”ы да аңа багышланган булган. Гаилә пары озак вакытлар Оренбургта, аннары Казанда яшәгән, ветеран биредә вафат булган.
“Ленин хакыйкате”, 1945 елның 17 феврале: 

“Якташларымның әлеге җыр­ны укуларын мин бик тә телим. Мин үзем тумышым белән Тәтеш районы Любимовка авылыннан. Хәзерге вакытта фронтта, немец җанварларын аулыйм, сугышчан эшләр уңышлы бара. Үземнең теләкләремне язарга телим, хатлар җибәрсеннәр иде. Эштә уңышлар һәм алгарыш телим. Фронт сәламе белән А. Гришин”.