Гомер буе линотип янында

(Тәтеш, 6 август, «Тәтеш таңнары», Галина Таҗетдинова). Район газетасының һәр чыккан санына үз хезмәтен керткән кешеләр арасында басма матбугаты хезмәте ветераны Галина Карпычева да бар, ул Тәтеш типографиясендә 30 елдан күбрәк линотипта эшләгән.

Галина Васильевна Уль­яновск өлкәсендә туа. Әти-әнисе яшьли гүр иясе була, һәм кызны балалар йортына тапшыралар, ул шунда тәрбияләнә. Унъеллыкны тәмамлаганнан соң аны Уфадагы полиграфия училищесына укырга җибәрәләр, өч елдан ул линотип белгечлеге ала.

Галина Иске Майна авылында типографиягә эшкә урнаша, өлкән яшьтәге хатын-кызның фатирында яши. Алардан ерак түгел бер егет яши торган була, ул әбигә ярдәм иткән булып кереп йөри башлый, ә үзе һәрчак ягымлы кызны күзли. Кыз да аның илтифат күрсәтүенә битараф калмый, һәм озак та үтми яшьләр өйләнешәләр, олы кызлары Нина туа. Ике елдан соң гаилә ире Александр Ивановичның кече ватаны – Тәтеш районына күченеп кайтырга була, биредә кызлары Галина белән уллары Николай якты дөньяга аваз сала. Хатын-кызга яңа урында да һөнәре кирәкле булып чыга, ул Тәтеш типографиясенә линотипта эшләүче булып урнаша, ире “Сельхозтехника”да хезмәт куя. 

– Мин гомер буе линотипта эшләдем, – дип сөйли Галина Васильевна. – Машиналардан һәр­вакыт көчле тавыш чыгып тора иде, шуңа да хәзер колакларым начар ишетә, колакларны томалый торган махсус әйберләрдән файдалану гадәтләнелмәгән иде, ә ул бик тә кирәк булган. Әле тагын казаннан да кызу бөркеп торды, анда аккургаш, каракургаш һәм сөрмә эретелде, аеруча да җәен җиңелләрдән булмады. Газетаны җыйган вакытта безгә редакциядән машинкада бастырылган текстны китерәләр иде. Без инде  аны линотипта җыйдык. Кыскасы, һәрбер хәрефнең урнашу тәртибен белеп, карап тормыйча бастырдык. Кайвакытларда хаталар киткән чаклар да булды, аларны редакциядә корректорлар ачыклый иде, бер хәреф өчен бөтен җөмләне күчереп яңадан җыярга туры килде. Язмаларның юллары төрлечә зурлыкта иде, шуңа да баганалары да төрлечә иде. “Авангард” газетасы ул вакытта атнага өч тапкыр чыкты, мәкаләләрне җыюы кызыклы иде, газета әле чыкмаган, ә мин инде анда нәрсәләр буласын белеп тордым. Эш һәрчак җитәрлек булды, оешмалар өчен төрле-төрле бланкалар да бастырдык.   

Район матбугаты ветераны берничә дистә еллар кулга-кул тотынып эшләгән үзенең хезмәттәшләре турын­да ихтирам белән сөйли. Типографиянең күпь­еллык партнерлары – редакция хезмәткәрләре турында да шундый ук хөрмәт сүзләрен белдерә.   

– Дус идек, үзара аңла­шып эшләдек, коллектив планны үти иде, – ди елмаеп хатын-кыз. – Төп хезмәт эшчәнлегеннән тыш иҗтимагый эшләр белән дә  шөгыльләндек, колхозларга чөгендер алырга да, яфрак азык әзерләргә дә йөрдек. Яңа елда балалар өчен чыршы бәйрәмен бергәләп үткәрдек, бүләкләр мулдан, күңелле була иде. Шулай килеп чыкты, эшләү елларында мин бер генә тапкыр да больничный алмадым. Пенсияне миңа зарарлы хезмәттә эшләгән буенча 50 яшьтән билгеләделәр, бераз ял иттем дә, аннары кабат чыгуымны үтенделәр, һәм тагын биш ел эшләдем.   

Шәһәрле күптәннән инде лаеклы ялда. Ти­пографиядә үзләренең ветераннарын онытмау­ларыннан, Өлкәннәр көнендә бү­ләкләр белән хәл белергә килүләреннән канәгать, бу аның өчен күңелле. 

Галина Васильевнаны яраткан кызлары кайгыртып тора, әниләре янына көн саен киләләр: көнкүрештә ярдәм итә­ләр, сәламәтлеге турында сорашып торалар, чын күңелдән сөйләшеп утыралар. Ике оныгы һәм бер оныкчыгы нәсел дә­­вамчылары булып ­тора. 

– Вакыт тиз уза, шулай булырга тиеш тә, – дип фикер йөртә хатын-кыз. –  Яшьләргә эшләргә, балалар үстерергә кирәк, ә без инде булдыра алганча ярдәм итәрбез, һич югы киңәшебез белән булса да, анысы да бик әйбәт. 

фотосы: Карпычевлар гаилә архивыннан