Тәтешле Александра Буркинаның юбилеен бөтен урамнары белән билгеләп үттеләр

(Тәтеш, 30 июль, «Тәтеш таңнары», Галина Тазетдинова, фото Алена Пантюхина). Александра Евгеньевна белән озак еллардан бирле күршелектә яшәгән, чараны оештыруда башлап йөргән Татьяна Змеева әйтүенчә, бу  туганнары өчен генә түгел, шулай ук урам кешеләренә дә мөһим вакый­га, мондый чаралар кеше­ләрне бер­ләштерә, янәшәдә яшәү­че­ләргә – яшьләргә дә, өл­кән бу­ынга да үзара ярдәмләшүгә йогынты ясый. Туксан яшен ­тутырган ­юби­­ляр бәйрәм ­шат­лы­гын ­ур­­­­­­так­­­­лашырга те­ләү­­­че­ләр­не күргәч, гаҗәпләнүдән аһ итте, һәм аның йөзендә елмаю чаткылары балкыды. Элекке ит кормбинаты директоры Владимир Корсаков та чәчәк гөлләмәсе тотып Александра Буркина янына ашыкты.  

– Сезне күрүемә бик шатмын, – диде ул. – Мин сезнең ничек хезмәт куюыгызны хәтерлим, җиңелләрдән булмады, сез ир-егетләр белән бертигез эшләдегез. Вакыт сезне үзгәртә алмавына шатмын, сез шундый ук булдыклы, алга таба да ­актив яшәвегезне телим. 

“Үзәк” ТИҮ җитәкчесе Дмитрий Пирогов бил­геләп үткәнчә, өлкән кеше­ләр әйтүенчә, юбиляр яшә­гән йорт әлеге тирә-юнь­дә төзелгән ­беренче кирпеч йорт булган. Хәзер йорт бик яхшы итеп төзек­ләндерелгән, ишегалдына асфальт түшәлгән.   

– Зур итеп кирпеч йорт төзи алмадым, бу минем өчен иң кадерле почмак, – диде күз яшьләре аралаш юбиляр. – Балаларым шушында үстеләр, әлеге урын белән иң якты һәм кадерле хати­рәләр бәйләнгән.  

Урам күршеләре дә ­Ал­ек­сандра ­Евгеньевнага җы­лы эчтәлектәге ­котлау сүзләрен җиткерделәр. Алар изге теләкләрен әйтеп, шигырьләр сөй­ләделәр һәм бүләкләр тапшырдылар. 

– Миңа шундый хөрмәт күрсәтүләренә ышанып та булмый, – диде дулкынла­нып юбиляр. ­

Кызлары Людмила, На­талья, оныгы Анжелика да күз яшьләрен тыеп кала а­лмадылар. 

–   Әниебез кайгыртучан. Авыр булганда, үткәндә кал­ган балачактагы кебек,  һәрчак аңа мөрәҗәгать итә­без. Безнең өчен аңардан да якын һәм газиз кеше юк. Ул бик игелекле, игътибарлы, зур гаиләбездән һәркемнең туган көннәрен хәтерли, ә без барлыгы 17. Олыгая барсак та без бәхетле, әни исән чакта  үзебезне балалар дип саныйбыз, аның саклавын тоябыз, – диләр алар.     

Тантананың хуҗабикәсе барысын да күп катлы йорт ишегалдына әзерләп куелган сый-нигъмәтләр тулы табын янына чакырды һәм чәй эчкәндә үзенең катлаулы тормышы турында сөйләде.

Ул Долгая Полянадан бер ярым чакрым ераклыктагы Красные Дворики авылында туа, анда 40 йорт хуҗалыгы була, колхоз “Майское утро” исемен йөрткән. Александра Евгеньевнага – ун ай, ә апасына  ике яшьтән артыг­рак чагында әнисе вафат була, әтисе кабат өйләнә. Милициядә эш­лә­гән әтисен сугышның беренче елында ук фронтка алалар, бәхеткә, ул исән-сау кайта. Сугыш елларында авыр була, ир-егетләрне сугышка алалар, фәкать хатын-кызлар, картлар һәм балалар гына кала, колхозда эшлиләр. Уналты яшьлек кыз Горькийга китә, эшли, шунда кияүгә дә чыга. Аннары Казахстанда яшиләр, ләкин дүрт баласы белән Тәтешкә кайта.    

– Кошчылык комбина­тында эшләдем, аннары инде терлек чалу пунктында хезмәт куйдым, ирем яшьли вафат булды. Минем хезмәт стажым күп, 63 яшькә кадәр эшләдем. ­Фатирга яшәргә кергәндә ул утын белән ягып җылыта иде.  Хәзерге шартлар белән чагыштырырлык та түгел, әлбәттә. Күршеләр белән беркайчан да ачуланышмадык, – дип сөйли хатын-кыз. – Барысы белән дә бердәм һәм дус яшәргә кирәк, шул чакта үзеңә дә яхшырак булачак. Күршеләр алышына, ә якты хатирәләр мәңгелеккә кала. 

Елларны кү­ңел төпке­лен­нән кузгаткандай, Алек­сандра Евгень­евна сөй­лә­шүне дәвам ит­кәндә Надежда ­Кадышева репертуарыннан ­алынган җырны җырлап җибәрде. Аның әле күңелле, әле ­моңлы көйдән һәм җырның эчтәлегеннән йөзе, шатлык­лар һәм ­кайгылар белән үре­леп барган ­гомер юлы кебек, үзгәреп-үзгәреп алды. Шулай да, ул үзе бел­дергәнчә, язмыш аңа зур бә­хеттән өлеш чыгарган – аның яраткан һәм яратучы балалары, оныклары, оныкчыклары бар.

Кунаклар эңгер-меңгер төшкәндә таралышты. 

– Очрашуыбыз Александра Евгеньевна кебек, матур һәм ихлас булды, – диделәр саубуллашканда юбилярда кунакта ­булучылар.