Гәҗит штурвалында

(Тәтеш,  19 декабрь, Тәтеш таңнары).  Гәҗитнең баш мөхәррирләренең берсе – Виктор Николаев. Өлкән буынның кайсысы гына бу талантлы, акыллы, зирәк үз эшенең остасын хәтерләми икән? Тәтеш тарихы музеенда аның шигырьләре дә сак­лана.

Тәтештә барысы да яраткан һәм бик нык хөрмәт иткән – Эдуард Трофимов. Сугыш ветераны, үз сүзендә тора торган намус кешесе берничә ел гәҗитне җи­тәкләгән.

Ранас Хөснетдиновның мәкаләләре һәрвакыт сәяси грамоталылык белән аерылып торды, ул бик хисчән кеше иде, кызыклы әңгәмәдәш, тарихи мәсьәләләрне бик яхшы белде.

Рәхим Габдрахманов – үз героен тоярга һәм коллектив эшен нәти­җәле оештырыр­га яр­дәм итә торган укытучылык әдәплелегенә ия булган журналист, кеше психология­сен тирәнтен белгән мөхәррир, зи­рәклек һәм кешелеклелек сыйфатларын үзендә булдырган шәхес.

Гади хезмәткәрдән баш мөхәрриргә кадәр юл узган Мансур Нигъ­мәтҗанов гәҗитнең барлык нечкәлекләрен дә яхшы белеп эш иткән. Исегездәме, ул кинәт кенә сәхнәдә җыр­ларга теләк белдерде, үзендә яңа талант ачып, тәтеш­леләрне шаккаттырды. Ак костюмнан, кулына мик­рофон тотып, җыр­лады ул, тик шунысы кызганыч, бу – аның соңгы җырлары иде.

Фарук Нәфиев һәр номерны зур төгәллек белән әзерләде.

Күп еллар үзен гәҗиткә багышлаган Людмила Путятинская аның үсешенә бар җанын ­биргән.

Һәр җитәкче дә гәҗиткә үз өлешен кертте, шо­мартты, төзәтте, рай­­оныбыз басмасын яңа дәрәҗәгә күтәрде, аларның һәрберсе дә үзеннән зур өлеш калдырды. Бәлки шуңа күрәдер дә, бер гасырлык юл узып, ул үзенең җан җылысын һәм кешелеклелек кыяфәтен саклап кала алган­дыр.
Сезнең “Тәтеш таңнары”

Гәҗит архивыннан фотосы