Һәрбер вакыйга хәтерендә кала...

(Тәтеш, 27 декабрь, “Тәтеш таңнары”, Ләйсән Мантова). МЧС коткаручылары – нәкъ тә әлеге кешеләр экстремаль хәлләрдә беренче булып ярдәмгә киләләр һәм аның нәтиҗәләрен җайга салырга булышлык күрсәтәләр.

Буа шәһәренең 1нче санлы  зона эзләү-коткару отрядының яшь хезмәткәре Евгений Мерзлов безнең игътибарлы укучыларга яхшы таныш. Ул, Тәтешнең гражданнарны яклау көллияте курсанты буларак, Мәскәүдә “Коткаручы­лар эшләре” компетенция­се буенча “Яшь һөнәр ияләре” (“Ворлдскиллс Россия – 2017”) V Илкүләм чемпионаты финалында катнашу өчен сайлап алу ярышларында аерылып торган коткаручылар командасында, ә аннары Краснодарда әлеге чемпионатның финалында да  булды. Ул чакта тәтешлеләр ирешкән казанышлары өчен аерым бүләк – яхшы осталык­лары өчен медаль белән бүләкләнгәннәр иде. Евгений яшүсмерләр арасында волейбол буенча ТР һөнәри белем бирү оешмалары уку­чыларының III Спартакиадасында җиңгән көллият командасында да бар иде. Анда кече яшьтән үк уйнаган, үзе укыган Нармонка мәктәбендә осталыгын ­чарлаган.  

– Безне Евгений Пет­рович Волков өйрәтте. Кичләрен спортзалга җыел­дык, безнең янга уйнарга Тоншермадан да малайлар килә иде. Көллияттә инде Игорь Александрович Новиков җитәкчелеге астында спорт мәктәбендә шөгыльләндем һәм көл­лиятнең волейбол җыел­масына кердем, – дип искә төшерә Евгений.   

2018 елда яшь егетне армиягә алганнар. Псковта махсус билгеләнештәге ГРУда хезмәт иткән.

– Хезмәт иткәндә йөклә­мәләр күп булды, әмма бу минем холыкны чыныктырды, физик әзерлекне ныгытты, психологик нык­лык барлыкка килде, мин шактый белем тупладым. Дөньяга карашым да үзгәрде дип саныйм. Армиядән 2019 елның 7 июлендә кайттым, ә инде 1 августта коткаручы булып эшли башладым. Игорь Геннадьевич Мамкин белән Александр Геннадьевич Мерзлов минем остазларым булдылар. Эшем миңа ошый. Бу минем вазифам икәнлегенә чын күңелдән ышанам, – дип сөйли тәтешле.  

Евгений Татарстанның ПСС коткаручылары арасында күп төр ярышларда аерылып торган – йөгерүдә алдынгы булган, ә 2020 елның октябрендә “Татарстан Республикасының иң яхшы коткаручысы” ярышларында икенче урынны алган, анда хезмәттәге тәҗрибәле коткаручылар чыгыш ясаган. Менә шулай, яшь булса да – булдыра...  

Евгений Вячеславович – көллиятнең еш кунагы. Аны һөнәри күнекмәләре өчен хөрмәтлиләр һәм күрсәтмәле имтиханнарга еш кына эксперт, үзенең элекке укытучыларына төп ярдәмче буларак чакыралар. Ул көллиятнең эчке чемпионатында катнашуда волейболчылар командасын да өйрәткән. 

Кешеләрне турыдан-туры коткарырга туры кил­гәне булдымы һәм психологик яктан авыр түгелме дигән соравыма: 

– Шушы вакытлар эчендә кешеләргә берничә тапкыр ярдәм итәргә туры килде – һәрбер вакыйга хәтердә, һәрбер әрнү – күңелдә, – дип җавап бирде Евгений. – Булган хәлне бәяләү һәм дөрес карар кабул итү өчен коткаручыдан тиз ара­­да эш итә белү осталыгы таләп ителә. Әле тагын тәвәккәллек, физик көч, тү­зем­лек, командада эшли белү кирәк.

Өендә аны хатыны Алена һәм улы Матвей көтеп тора. 

– Улым мине күргәч үк кулга күтәрүне сорый. Минем кайтуыма бик шатлана, – ди Евгений. 
Гаилә – мәхәббәт белән, ә ил – кешеләр гомерен коткару алар өчен яшәү рәвеше һәм күңел халәте булган шун­дый кыю егетләр белән нык. 

фотоны Евгений Мерзлов тәкъдим итте