Бөтен хатирәләр яңара

– Олыгаям бугай. Еллар агымына ияреп, бәйрәмнәр минем өчен моңсулана бара. Әниләр көне җитсә – әниемне юксынам. Җиңү көне исә бөтенләй күз яшьләренә төрелә. Әни сөйләгән бөтен хатирәләр яңа­ра, үзем дә аның балачагына кайткан кебек булам. 

Алар бар кыенлыкны күргән буын бит. Әнинең әтисе сугышта катнашкан, әнисе үпкәсе шешеп бакыйлыкка күчкән. Биш бала ятим калган. Иң төпчек энесенә – яшь ярым, әниемә дүрт яшь булган. Ул яшь баланың вафат булган әнисенең салкын күкрәген барып имгәнен елый-елый сөйли иде. Әле ярый өлкән абыйлары, апасы, әнисенең сеңелесе булган, – ди моңсулык белән Чулпан Таһир кызы.

Әңгәмәдәшем билгеләп үт­кәнчә, тугызынчы май җиткәч, әнисе сугыш еллары михнәтен аеруча да әрнеп искә ала торган булган. “Сугыш кына булмасын, без күргәнне балаларыбыз күрмәсен иде”, – дип догалар укый торган булган ул.

– Без дә үз балаларыбызга, оныкларга Бөек Җиңүнең ачы язмышлар, тол аналар, ятим калган балалар бәрабәренә яулап алынуын сөйләп калдырырга тырышабыз. Алар да авыр елларның онытылмаслык тарихын белергә тиеш дип саныйм, – диде ­Чулпан Минәева.  

фотоны Чулпан Минәева тәкъдим итте