Батырларның истәлеген хөрмәтлиләр

(Тәтеш, 23 май, "Тәтеш таңнары"). Бөек Ватан сугышының батырлык еллары турындагы хатирәләр россиялеләр күңелендә мәңгегә сакланыр.

“Әтием Дульдиев Исмә­гыйль Гыймалтдин улы 1913 елда Олы Тарханда туа. Фронтка Бөек Ватан сугышының беренче көннәрендә үз теләге белән китә. 
Без аның сугыш турында сөйләгәннәрен хәтер­либез. Әти Курск дугасында, Кызыл Армиянең Орлов һәм Белгород-Харьков юнәлешендәге каршылык­лы һөҗүм­нәрдә, Польша, Венгрия­не азат итүдә катнашкан, Берлинга кадәр барып җиткән, Рейхстаг камалышында катнашкан. Алты тапкыр яраланган. Кызыл Йолдыз ордены, III дәрәҗә Дан ордены белән бүләкләнгән.
Сугышлар барганда кыенлыкларга карамыйча, берөзлексез эшләп,  солдатларны тәмле һәм кайнар ризык белән тәэмин иткән. Әти кыр кухнясын һәрвакытта бик яхшы хәлдә тоткан, пехотаның беренче сафында булган һәм дошман һөҗүмен куркусыз кире кайтарган.
Әтиебез илебезне сак­ларга киткәч, әниебез Кәүсәр Җамалетдин кызы 25 яшендә землянкада ике бала белән калган, колхозда иртә таңнан кичке караңгыга кадәр эшләгән, үзенең сыерын арбага җигеп хезмәт көнен эшләгән, оекбашлар бәйләп, солдатлар өчен фронтка җибәргән. Әлеге сыерның сөте ачлыктан аны гына түгел, шулай ук күршедәге балаларны да коткарып калган. Аны берничә тапкыр окоплар һәм саклану корылмалары казырга җибәргәннәр. Ул – хезмәт ветераны һәм тыл эшчәне, “Ана даны” ордены белән бүләкләнгән. Әни белән әтинең унбер баласы бар иде. Әти сугыштан Яңа ел җитәрәк 1946 елда кайтты. Колхозда балта остасы, бакчачы булып эшләде – үзеннән соң истәлек итеп чәчәккә төренгән бакча калдырып китте. Яралар үзен сиздерде: ул 57 яшендә якты дөньядан китте, әни – 89да. 

Без әти-әни белән горурланабыз, безнең нәсел дәвамчылары сугыш батырларының истәлеген хөрмәтләсен һәм аларның каһар­манлыгы турында белсен иде. Һәлак булган һәм исәнлектә яшәгән барлык сугышчылар, тыл эшчәннәре, сугыш чоры балалары алдында баш иябез”, – дип яза Равия Исмәгыйль кызы.