Германиядән баян алып кайткан

(Тәтеш, 20 апрель, «Тәтеш таңнары») “Без әтиләр һәм бабайларның батырлыгын онытырга тиеш түгел. Минем әти 1919 елда Ульян өлкәсенең Иске Кулаткы районы Кирюшкино авылында туа. 1939 елда Совет Армиясе сафларында була. Өч тапкыр яралана. Контузиядән соң госпитальдә аны Николай Николаевич дип язалар. Аны гомер буе барысы да шулай атап йөртте. “Сталинград оборонасы өчен” медале, Кызыл Йолдыз ордены, I дәрәҗә Ватан сугышы ордены белән бүләкләнгән. Бер сугышчан бүләген пулемет нокталарына граната ыргыту урынын юк иткән, һәм өч немецны әсирлеккә төшергән өчен алган.

Сугышны гармун белән бергә узган, аңарда бик яхшы уйнаган. Германиядә  аңа трофей – немец баянын бүләк иткәннәр. Ул хәзер кыз туганымда гаилә ядкәре буларак саклана”, – дип сөйли Наил Николаевич.

Сугыштан соң Үзбәкстанда яшәгән, 1977 елда шунда вафат булган.

“Мин ул чакта армиядә идем. Аның белән телефон аркылы сөйләшергә өлгердем, – дип уртаклаша Наил Хәйров. – Мәскәүдә әтинең фоторәсеме белән”Үлемсез полк” йөрешендә катнаштым. Әтиләр һәм бабайлар турындагы истәлекне саклау безнең бурыч, чөнки алар безнең хакка гомерләрен дә кызганмаган”.