Бар күңелен биреп эшләгән

(Тәтеш, 18 март, «Тәтеш таңнары»). Ул 1935 елның 10 гыйнварында ТАССРның Яшел Үзән районы Молвино авылында туган. Мәктәпне тә­мамлагач яшь егет КДУның тарих-филология факультетына укырга кергән. Булачак хатыны Эльза Әми­рова белән дә шунда танышкан, ­бишенче курс­та чакта өйләнешкәннәр. Яшьләр билгеләнеш буенча Олы Тархан районына җибәрелгәннәр, Рәхим Гарипович анда гәҗит ре­дакциясендә хатлар бүлеге мөдире булып эшләгән. Соңрак бергәләп Келәштәге җиде еллык мәктәптә укытканнар. Аннары 1971 елда директор урынбасарын халык депутатларының Тәтеш районы Советы башкарма комитеты рәисе урынбасары вазифасына чакырганнар, шуннан соң рәис итеп билгеләгәннәр.
РСФСРның халык мәга­рифе отличнигының хезмәт юлында 1974 елдан 1988 елга кадәр Тәтеш районы Советы башкарма комитетының халык мәгарифе бүлегенә җи­тәкчелек иткән вакыт­лары да булган. Нәкъ тә шул чакта безнең мәгариф бүлеге беренче тапкыр СССР Мәгариф министрлыгының күчмә Кызыл байрагына ия ­булган. Шәһәрле ­аннары баш­­карма хакимият органнарында актив эшчән­леген дәвам иткән. Ул җа­ваплы урыннарны би­ләп, якташларының мәнфә­гатьләрен ­яклаган, кече ­ватаны өчен чын күңелдән янып-көйгән.
Пенсиягә чыкканнан соң ике ел безнең “Авангард” гәҗитендә мөхәррир булып эшләгән. Ул укытучы белгечлеге белән иҗади журналист булган, коллектив эшен оста оештырган.
Рәхим Габдрахманов 24 ел дәвамында Тәтеш рай­оны Советы ­депутаты итеп сайланган. Аның хезмәте күп бүләкләр белән билгеләп үтелгән, Рәхим Гарипович Габдрахмановка 2007 елда “Тәтеш шәһәре һәм Тәтеш районының мактаулы гражданины” дигән исем бирелгән. 
Рәхим Гарипович 2014 елда вафат булган.

Әсхәт Гасимов, Тәтеш районының ­Мактаулы ­гражданины: 
– Рәхим Гарипович гаҗәеп эрудицияле югары белемле кеше иде, моның белән беррәттән һәркем белән уртак тел таба белде. Хезмәттәшләре белән кирәгенчә кырыс, таләпчән булды, җитәкче буларак теләсә нинди мәсьәләне теләсә кайсы дәрәҗәдә хәл итә алды. Кешеләр аңа тартылдылар – хөрмәт иттеләр, зирәк киңәш алыр өчен килделәр, ул аралашучан, киң күңелле һәм аңлаучан булды.  

Рәшит Габдрахманов, улы, Татарстан Респуб­ликасының атказанган ­укытучысы: 
– Никадәрле кешеләр очрый, аларның барысы да аның ярдәмчел кеше булуы турында сөйли, аңа карата хөрмәт тә шуңа бәйледер, мөгаен. Рәхмәт сүзләрен күп ишетәм, кемгәдер киңәш белән, кемгәдер хезмәтендә булганда ярдәм иткән. Менә шул сыйфаты – булышлыгы, теләсә кайсы кешегә ярдәмгә килүе – мине һәрвакыт җәлеп итте. Мин дә моны хуп­ларга тырышам. Әлбәттә инде, ул бик хезмәт сөючән иде. Бар күңелен һәм үзенең буш вакытын эшкә багышлады. Безнең гаиләдә бер-береңне хөрмәт итү һәрвакытта беренче урында булды. Без, уллары, әтинең әнине ничек итеп кадерләвен, яратуын һәм аны хөрмәтләвен күрдек. Ә бик кечкенә чактан шунысын хәтерлим, без авылда печән җыя, ә кырдан өйгә кайтыр алдыннан әти мине үзенең нык куллары белән печән өстенә күтәреп куя иде! Бу шулкадәр шәп, югары!
фото: архив/Аванград