Хезмәт юлын Валентин Ахтонов Тәтештә тәмамлаган

(Тәтеш, 12 февраль, “Тәтеш таңнары”). Шәһәрле Валентин Ахтоновның балачагы сугыш елларына туры килгән, ул әлеге вакытларның авырлыкларын тулысынча үз җилкәсендә сынаган, ләкин бу аның холкын чыныктырган.

Валентин Александрович 1931 елның 2 октябрендә Льяш авылында туган. Льяш башлангыч мәктәбендә, Ямбакты җидееллык мәктәбендә укыган, Тәтеш урта мәктәбен тәмамлаган. Аннары Монастырскийдагы СПТУда укыган. Армиягә алынган, өч ел Дунай флотилиясендә хезмәт иткән.
Хәрби хезмәтен үтәгәч, Тәтеш районына кайткан һәм өч ел Монастырскийда авыл хуҗалыгын механикалаштыру мәктәбенең комсомол оешмасы секретаре булган. Валентин Александровичны соңрак Югары Ослан районының “Луч Октября” колхозының партком секретаре итеп билгеләгәннәр, ә 1963 елда аны артта калган “Кураловский” сов­хозына күчергәннәр, вакытлар узу белән ул анда җитәкчелек итә башлаган. Кыска гына вакыт эчендә ул хуҗалыкны алдынгылар сафына чыгарган. Сүз уңаеннан, 2001 елда республика газеталарының берсе якташыбыз Валентин Ахтонов җитәкчелек иткән “Кураловский” совхозын тәҗрибә күрсәткече сыйфатында китереп, совет чорында җитештерүне оештыруның уңышлы алымы турында мәкалә бастырып чыгарган.
Аның хезмәт юлы Тәтештә тәмамланган, ул анда РТУга (ремонт-төзелеш участогы) җитәкчелек иткән. Аның җитәкчелегендә РТУ хезмәткәрләре өчен берничә йорт (шул исәптән күп фатирлы йортлар), предприятие базасы төзелгән.
Хатыны Галина Михайловна белән бергә малай һәм кыз үстергәннәр. 
Хезмәт ветераны Валентин Ахтонов ике Хезмәт Кызыл Байрагы ордены, Октябрь Революциясе ордены, “1941-1945 елларның Бөек Ватан сугышында фидакяр хезмәте өчен” медальләре, “1973 елгы социалис­тик ярыш җиңүчесе” билгесе белән бүләкләнгән. 
Валентин Ахтонов 1998 елда ­­вафат булган.
Галина Ахтонова, хатыны: 
– Хуҗалыкның авыр вакытларында балаларыбыз белән басуларны эшкәртергә беренчеләрдән булып чыктык. Ә кешеләр директор хатыны кырга чыкты, димәк, без дә барачакбыз, дип фикер йөрткән иделәр.

Николай Курков:
– Ремонт-төзелеш участогына Валентин Александрович миңа кадәр җитәкчелек иткән. РТУ хезмәткәрләренең бурычлары күп иде: моңа юлларны карап тору да, биналарны ремонтлау да керде, һәм эш тә күп иде. Шулай да Валентин Александрович бик яхшы хуҗалык итүче кеше булганга күрә, барысын да башкарып чыкты. Район җитәкчелегендә һәрвакытта яхшылар исәбендә булды. 1992 елда пенсиягә чыккач, ул РТУга килде, без минем бүлмәмдә сөйләшеп утырдык, ул төрле хәлләр килеп туганда ничек эшләргә кирәклеге турында киңәшләр бирде.

Анатолий Коробков: 
– Валентин Александрович вакытында мин башта мастер, аннары прораб булып эшләдем. Көн саен аралашырга туры килде. Ул кырыс җитәкче түгел иде, шулай да принципиаль һәм таләпчән булды. Бу ­вакытта аның җитәкчелегендә йөздән күбрәк кеше эшләде.